travmalar tulumuyla çıkıyor ruhumdan
varlığımı
ilk güneşi aydınlatıyor sabahın
kaldırılacakmış
darbelerin oturduğu 35 nolu masa
ajanslar verdi haberi
kalemler yazmayacakmış/
muhtıraları,lahikalarla andıçları
büyümüş artık çocuk ihtiyaç kalmamış vesayete
namlular altında korunmaya..birde kollanmaya

henüz oyuncağım olmamıştı bildiğim
babam ilçede demokrat’tan delege
bulursa bir iş çalışıyor rastgele
anamsa doğma büyüme buralı
yokluğun kalbinde..kalelerin dibinde
okumayı öğrenmiş şurda burda
papuçu yokki yazmayıda söksün gideceği okulda
komşu memurdan alırmış vesikayı
açlığın utandığı
yüz dirhem ekmek zamanı...

meyal meyal yüreğimde mayıs ayının gün karası
kapının önünde oyna derdi anam
en güvenli yer burası..
5 kişilik aile yaşardık bir odada
idare lambasının loş aydınlığında

ilk sesini duydum çalınan kapıda dipçiğin....
iktidar indiriliyormuş oyları tüfektenmiş askerin
ne babam kaldı yanımızda nede yandaşı
sonradan öğrendik/bir tanıdıktı
idamlıkmış yargısı..

bir daha olmayacaktı;
ne haki renkli elbisem ne oyuncaktan tüfeğim
isyan bakıyordu artık anti militarist gözlerim..

bulamadı on yıllar demokratik mecrayı
bıraktığım yerdeydi özgürlüğe açlığım
adı konmuyordu nedense’yarı otoriter’ rejimin
buralarda iki gömleği oluyormuş siyasetçinin..de

toplum çıplak kralı göremiyormuş

tavuğa mı kızmalı yumurtaya mı
devlet kurulmuş anahtarı denize atılmış
bir partiye emanet edilip halklar yok sayılmış
liderden tanrı devletten din peydah olmuş
devrim değişim demokrasi ağızlara sakız niyetine...

..