10
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
833
Okunma

Her türlü hileye sığındım
Gücümü tüketerek,
Düzen kuramadığım
Duygularım yüzünden.
Felaket öncesi
Kanımda pıhtılaşan öfke,
Şansımı yarılarken.
İçimde zamana karşı
Yavaş, yavaş
Kırıldığımı hissettim.
Göz doyurumluğu
Küçük dokunuşlar,
Haylaz ruhumla oynaşırken,
Yaşamı alma gayreti
Yanlış adreslerde küllenmiş.
Salyası akan
Aç kurtlar gibi.
Azap bahçelerinde
İman dileyen,
Zevk tüccarlarına
Esnemiş hayat,
Bana neden
Kafa tutmak ister.
Yumruğumu sinirle sıktığım zaman mı
Beni mest etmeye çalışacak.
Günah kabını doldurup
Sirk maymunları
Gibi oynadığım
Bu sokaklar artık
Eski muhabbetten çok uzak düşmüş,
Asaletli vicdan sahibi olmak için
Ne yapmalıyım ?
Çaresizim;
Yalancı iltifatlardan
Özüme damlayan
Keşmekeş, cılız cesaretler-den dolayı,
Ve bir gün;
Bükülmüş kanatlarımdan
Bütün yalanlar dökülürken
Söyleyin yüreği korkuyla şişmiş
Ruhumun ardında
Kim kalacak benimle.
Bu Şairi anlayın ne olur.
Tenimde dönüp dolaşan
Büyük kuvvetin izleri
Topladığım hayatı taşırken
Yakılmış fenerin ucunda
Titreyerek yürüyen
Günahlı nefesim,
Tanrıya nasıl hesap verecek
Başını önüne eğmeden.
Anladım ;
Yaşam, aslında
Korkuyu evlat edinmiş
Acıdan başka hiç birşey değil.
AĞLAYAN NİSAN
5.0
100% (9)