Hangi mutluluktan bahseder
Ölümü hayal ettiren hayat,

Zamanın vurgununu yiyen
Bedenler ziyan içindeyken.

Beni unutmuş, bizi arıyorum
İnsanı ezen üstünlüğü
İmkansız acımalardan uzak.

Sırtları iki büklüm
Yalpa adımlar atıp
Kalıbı dökülmüş kim,

Bozulma gerçeklere sığınıp
Gecelere korkarak borçlandığımız
Pişmanlıklar dökülürken.

İlk adım ne;
Boş bir merak mı direnmek

Gizlenmiş izlerin peşinde
Dar boğazlar açılmışken.

Yeminleri zamana geçirmeye çalışan
İnsan değilm mi?

Aceleye akıp gitmiyor mu
Heyecan.

Tarihin mirası, özlenen hayatı
Kaç kişiye dağıttı
Pek azını yaşarken ömrümüz.

Adı ezberlenmiş kahramanların
Gözünü doyurmadı mı toprak.

Kötülükler dayanmıyor mu eskiye
Yeryüzü kadar,

Savaşta kılıcı kırılan yiğit olmamış mı ?
Korkusu kanatlanmamış mı yüreğinde,

Ağlamaya mecbur edilmiş
Zevkleri yaşarken.

Cesur arzular gülmedi mi halimize,
Çobanın kavalında ki sese hasret
Kalmadı mı hükümdar.

Cılız ezikliğin açlığını gidermek,
Kırık kanatlara konmadı mı ?
İhaneti işleyip.

Elenmemiş kuşkular
Cinayeti tohumlaken,

Akılmızı kesen karanlığın
Yatağı dağılsın artık.

Gözlerinizi zamanın tecavüzünden koruyun;

Şeytan ayine kurulmasın
Nefsimizi örgütleyip.


AĞLAYAN NİSAN