8
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2503
Okunma

Güneşin emzirdiği çocuksun
Kızıl saçlarından
Yangın bakışlarından belli Aykız
Gözlerinin değdiği yer yanar
Gönlüne girdiğin her can kanar
Canıma kalubeladan beri kastın var
Bilirim Aykız
Fırtınalar kopuyorsa bu mevsimde
Kuşlar göç ediyorsa
Kardelenler kar düşmeden açıyorsa
Nurunun denizlerde aksi soluyorsa
Eylül konmuştur tahtına
Göğsünde uyuttuğun karanfiller
Düşer kem bahtıma Aykız
Güneşin büyüttüğü çocuksun
Gül yanaklarından
Kiraz dudaklarından belli Aykız
Çiçekler büyütürsün gönül salıncağında
Gülücükler son bulur
Sensiz muhabbetlerin duldasında
Bir heves değilsin büsbütün nefessin
Mum alevi gibi pas değilsin
Yürekte külçe külçe tutuşan
Prometheus’un sönmeyen ateşisin
Güneşin kızısın, bırak yüreğim
Hasretinle ısınsın Aykız...
5.0
100% (8)