3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
930
Okunma
Yürüyor benden habersiz bedenim
Ellerim bağlanmış ateşten kelepçelerle ve gözlerim
Gözlerime basılmış karanlığın korkunç silüeti.
Nefes alma diye fısıldar olmuş kulağıma gerçekler:
Acılarla kavrulmalı bedenin...
Sonra yalanlar gelmiş usulca yanıbaşıma
Sızıp içeriye dünyaya kilitli kapılarımın altından
Bir bulut bırakmış karşıma,anlamsız bakan gözlerimin hizasında..
Ve sonra güneş doğmuş usulca,oysa ben görmedim.
Yalnızca güneşle sevişenlerin çığlıklarındaydı bu farkedişim
Sonra yalnızlığımla sevişen bir ben belirdi aynalarımda
Oysa ben aynanın içindeki adamı hiç sevmedim..
Yalnızca birgün bana ait olan bir bedende
Güneşimle sevişebilirim diye,
O aynaların içinde kendime hep yalanlar söyledim..
Cevap Yaz