Zamanı tutabilir misin ellerinle?
Ya da bakışların..
Bakışlarınla anlatabilir misin zamana gizlenmiş gerçekleri..
Saatler okyanuslara dökerken hüznünü,
Yalanlar arasında kaldığımı göre göre uçabilir misin rüyalara?
Gözyaşlarım arasında rahat mıdır uykuların?
Uykularında görüyor musun sen de ölümümü?

Biliyorum...
Zaman ellerinden daha büyük,daha güçlü onun ihtirasları..
Kirli sayfaların üzerine dökülen mürekkebin zerreciklerinden biriyim belki de..
Şarkıların anlatamadığı,bilgelerin asla anlayamayacağı hüzünlere gark olmuşum..
Üşüyorum..
İzliyorum seni ve zamanı..
Gözleriniz ne kadar benziyor bir bilsen,
Issız çöllerin yalancı bahar rüzgarları gibi ikisi de…
İkisi de güldürür gibi oluyor bazen,sonrası gözyaşı.
Küçük şeylerden ararken mutluluğu,büyük acıların bekçisi olmuşum,
Biliyor musun sen bunu.!..
Bulutların getirdiği sevda şarkıları bana değil sanki..
Terkedilmişliği yaşarcasına kanıyor hislerimin güçsüz kıvrımları,
Ama yine de sen ağlama diye,sen üzülme diye..
Gözyaşların hayatımdan daha değerli diye sadece,
Çalıyorum son şarkımı seninle..
Son nefesimi sana veriyorum,beni sen öldür diye,
Ölümümü sen taçlandır diye..
Son bir bakış belki de söylenmemiş bir söz,
Ben sana her şeyi,
Öldüğüm gün anlatacağım,yeter ki sen üzülme..