Şimdi hangi hanede doğdu ki güneş senle beraber?
Seneler var
Görmedim gözlerini
Senden bihaber.

Hangi yastık senin kokuna karıştı
Başka tenin bir kokusunda

Sevdamıydı ki
Seneler var unuttum diye avuttum
İttim…

Ne kasırgalar gördüm
Kartal değildim ki
Uçayım fırtınalarda
Küçük bir serçeydi yüreğim.

Deprem gibiydi.
Önce yıkmadı
Sarstı derinden.

Artçıları getirdi yıllar beraberinde,


Ben çocuktum, sen koca adam
Her gün büyütmüştüm içimde
Seni genç adam…

Rüzgârı katıp ardımıza bu şehri talan etmiştik
Açıp ellerimizi ufuklara
Dans ederdik
Tüm hava koşullarıyla
Bulutların gözyaşını doldururduk avuçlarımıza
Onlarla yıkardık sevgimizi
Her adımım sen,
Karşımdaydın
Köşe başı aşkıydı
Hayatı doldurmuştu…

Atık sularda büyüttüm senden sonra hayallerimi…

Ah ,
Deprem ki
Ne deprem
Şiddetlenerek artmıştı artçıları
En son
O büyük sarsıntı
Yıkıldı her yer…


İşte o depremde kaldım ben
Saymadım kaç sene oldu,
Koca bir enkaz kaldı o günden,
Ve altında bu beden…



Canan Korkmaz / İZMİR


26.07.2009