5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1621
Okunma
yine gözlerimi kamaştırmaya çalışıyor
ışıltısını kaybetmiş o çirkin suratlı yorgun yıldız
bütün gücümle sesleniyorum ona:
hey! bana baksana lan!
karanlık ağzını kocaman açıp uzay rüzgarları doldurarak
öfkeyle bağırıyor bana:
‘’zaten sana bakıyorum aptal, korkak
zavallı adam
git başımdan
çok küçük görünüyorsun buradan
ben ölüyorum dağılarak kainatın karanlığına azar azar
ama sen benden önce öleceksin
ve asla öğrenemeyeceksin o sırrı
bir mezar kaz kendine ve vazgeç aramaktan
sorularını oraya göm
kendini de
artık dinlemek istemiyorum seni’’
vazgeçiyordum ve çok üzgündüm
aklımdan sen geçiyordun
tak tak
sivri topuklu ayak seslerin
gidip geliyordun durmadan
kafamın içinde
labirentler…
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
