parçaladım bulutlarımı
habersiz kilitlenir yorgunluğum gözlerimde
sakin duruşlarımı asılı unuttuğumdan beri
pasaportsuz kaçarım türkülerimden

sonum kirpiklerimde tutunur
siyah beyaz sesler geçer sağımdan solumdan
zamansız rüzgarlar uçuşur eteklerimde
kiralık kavgalarım ses getirmez olur
bir rüya bilenir uykunun zemherisinde





parçaladım bulutlarımı
düşümde sevda üşür
telaşlarımda dilimlenir kısık nefesim
kısılır iliklerimde tutuklu kanım
başıma kanatları yaralı kuşlar üşüşür
söverler özgürlük adına

sustuğumda
ziyaretsiz hastane odası gibi unutulur mehramım
soğuk ve boşluk bir küf işler ciğerlerime


dağlar dağılır un afak olur
kaçak bir yolu emzirir düğümlü adımlarım

yırtılır siyahlar kiralık gökyüzünde
nazlanır zalim güneş


kendimde başlatığım bu telaştan beri
içini çekmeden bırakmaz gece kendini sabahlara



parçaladım bulutlarımı
tırnaklarımın arasında boğuldu yağmur
küstü gökyüzü
dallarından sökülüp düştü yıldızlar





gece sancımı devirmeden boşluklarımdan
sabah aceleyle doğurur yeniden mutsuzluğumu



yine bir beni doğurur son avazında şafak
yine bir beni unutur ıslatmayı yağmurlar


...







GG
...