29
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
5429
Okunma
Sen çektiğim son sızı, aşk-ı azamın kızı
Seni yaşatmak için beni tüketemezsin.
Sen göklerin hırsızı, bana bir tek yıldızı,
Olmayan bir gökyüzü bırakıp gidemezsin.
Hüsran rüzgârlarında kıyıya vura vura,
Umutlar dibe battı, düşlerim alabora.
Ve hiç sönmesin diye dalımı kıra kıra,
Yüreğime bu közü bırakıp gidemezsin.
Sen misin, düşlerim mi sensizliğe yar olan
Gidişin kıyametim, gitmemek mi zor olan
Verdiğin son busenin yangınında kor olan,
Dudağımdaki izi bırakıp gidemezsin.
Varlığımla yanmasın, küle dönmesin vakit,
Kimseler uyanmasın, parmak uçlarınla git.
Bakışların vur emri, sükûtun açık tehdit,
Bana çıldırtan gizi bırakıp gidemezsin.
Biz ki, birbirimizdik, yalan mıydı düş kızı ?
Sen çoban armağanı, ben de bir çamsakızı
Ben ölürsem seni de öldürmez mi bu sızı ?
Yarına yarınsızı bırakıp gidemezsin.
Bir veda kâbusunda yâre son bakış gibi
Sonra kan, ter içinde uykudan kalkış gibi
Baharıma kış gibi, alnıma nakış gibi,
Ömrüme karayazı bırakıp gidemezsin.
Tek dayanağım sensin, solum sen sağım sensin,
Varsın kör topal densin, elim ayağım sensin,
Hayat kaynağım sensin, dirim sen, sağım sensin,
Ardında bir cansızı bırakıp gidemezsin.
Korkma, seni meyline zebun etmez bu sızı,
Sen ki sevda cambazı, sen ki aşk sihirbazı,
Aşkıma imkânsızı, köşküme bir hırsızı,
Uykuma bir düş kızı bırakıp gidemezsin.
Bayram Mecit
5.0
100% (36)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz