Sana son bir sözüm var, sözlerime kızma da,
Sen “derim ben” derdin ya, ayrılırken ne dersin?
Ben hala düş kurarken burnundaki hızmada,
Aşk sen beni bırakıp hangi hakla gidersin?

Daha dün yemin ettin, ölsem gitmem dedin sen
Seni uçurumlara asla itmem dedin sen
Ya Allah’ın aşkına kafayı mı yedin sen?
Hangi akla sığınır, hangi akla gidersin?

Amacın başka aşk mı ipe unu serince,
Bak bulgurdan olursun bel bağlarsan pirince
İnan benden başkası kollarına girince,
Sen bensiz dümdüz yolda tepe takla gidersin.

Üstüne titrediğim hallerime pes derdin
Ben kıskançlık yapınca; konuşma be, kes derdin
Zaten tüm dostlarımın düşlerini süslerdin,
Belki de dost sandığım bir alçakla gidersin.

Sakın aç kalma kuşum, bu aşkta yemin öldü
Gökler kana bulandı, toprak ve zemin öldü
Sana çuf çuf diyecek makinist demin öldü,
Benim tren rötarlı, sen uçakla gidersin..

Hadi git dağ rüzgarım, hoyratın bağrında es
Haline gülsün herkes, oturduğun dalı kes
Bir değil, iki değil, belki de yüzlerce kez,
O güzel bedenini aşka kukla edersin.