Yüreğin el koydu, aşkım hacizde,
Bi zahmet getirip geri ver artık.
Bir kuru yaprağa resmimi çizde,
Bin parça halimi görüver artık.

Kasrında köleye çıksada adım,
Ey cefa sultanı sensin muradım.
Diz çöktüm aşkına çeşm’i celladım,
Her demde boynumu vuruver artık.

Hadi gel, selsağnak gözyaşım dursun
Ve çile bahçeme güneşin vursun
Sen nasıl boransın, nasıl yağmursun,
Yağma yüreğime duruver artık.

Can, cevrinde bile sevipte seni,
Bir emel peşinde terketti teni.
Gel, saçlarınla ger çarmıha beni,
Zulmunü zülfüne sarıver artık.

Ah gülüm, göğsünde taşıdığın taş,
Aklı del’eyledi canı hurdahaş.
Ne eş dost gözümde ne de arkadaş,
Sevdamın sırrına eriver artık.

Ey gülşeni hazan, ruşeni kara,
Bastığın heryeri kalbimde ara.
İplik iplik söküp attın kenara,
Gel, söktüğün gibi örüver artık.

Geceler gebedir sanma umuda,
Kalbimden ziyade çal uykumu da.
Gel gülüm gönüllü gururumu da,
Ayaklar altına seriver artık.

Sanma aşk dediğin üç günlük olay,
Bende asır geçti, sende on bir ay.
El eliyle yılan tutması kolay,
Halimi sen gel de soruver artık.

Gönül; cana düşman, aşka yarendi,
Can; seni korudu, sana direndi.
Anladım, muradım çok eskidendi,
Anladım, kalbinde biri var artık.



Bayram Mecit