Kalbin başkası için atmaya başladığında,
Beni dışarıya mı attı?
Birkaç kırıntım bile,
Kalmadı mı geriye?
’’Seni seviyorum’’ dediğin günlere ne oldu peki,
O günler de silindi mi takvimlerinden?

Biliyorum,
Artık beni sevmiyorsun sen...
Göğsünde taşıdığın et parçası,
Benim için atmıyor artık...
Aklına gelen bir başkası,
Hayallerindeki özne çoktan değişti bile.
Eminim ki;
Kurduğumuz hayalleri başkasıyla gerçekleştirmek için,
Sabırsızlanıyorsun da sen şimdi...

Nasılım biliyor musun,
’’Mutluluklar’’ dileyemeyecek kadar yorgun...
Son isteği olmadığını söyleyen bir mahkum gibi,
Sallanmadan önce dar ağacında...
Kalbim yok gibi,
Daha doğrusu;
Göğüs kafesimi ani bir baskınla boşaltmışlar,
İçindeki her şeyi almışlar gibi...

Bir de şunu bil hadi,
Adın gibi....

Kalbin kimin için atarsa atsın,
Benim kalbim atmıyor,
Yani kalbimden atamıyorum seni...

Ahmet kastancı