19
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
3576
Okunma

dudaklarım seviniyor ismini söylerken
ağustosu kaçıran eylül kadar hevesle
sakınıyorum tebessümümü utanarak gözlerinden
ve şimdi zaman
bilmediğim bir şarkıyı söyler gibi sessiz
gecenin göğsüne ilişince ay, karanlığın içinde
her biri yalnızlığına koşarak sıralanıyor yıldızlar
bahsini açmadığımız anılar kadar yitik
ve şimdi zaman
affına sığındığımız sevgili kadar yalan
sabrımın ceplerinden boşalarak ağlayan yağmurlar
kendini deviriyor usulca yataklarına
sökülüyor eteklerimden çığlık çığlığa martılar
ve şimdi zaman
solgun gül rengine kuşanarak ilerliyor sokaklarda
sırrını yelkenlerine yükleyerek gemiler
yarıyor üşümeye hazır yüzünü denizin
sen böyle zamanlarda gelmeyi seversin
ve şimdi zaman
sabah erkenden uyanarak, el sallıyor kırlangıçlarına…
5.0
100% (23)