Düşlerin onarılmış bahçelerine indi güneş
Nefes nefese bir yaşamın penceresindeyim
Dilimde bir şarkı, toprağı eşiyor karıncalar
Saçlarımda yangınlar, asi rüzgârlar uçuşuyor.

Bu kaçıncı dökülüşüm, sensiz kimsesizliğe
Ömrümün delişmen mevsimlerinde hüzün
Bir elimde yokluğun, diğerinde olmazlığın
Kaçıncı hiddetlenişim ben varlığının özüne.

Islak mendiller taşıdık biz yıllarca cebimizde
Her damlada, her hıçkırıkta döndük kendimize
Mutluluk rolleriyle soyunduk ah düşlerimizde
Zaman aşırı sevdaların koynunda uyuyakaldık.

Kirlendi renkler, hercai aşklar geri dönüşümde
Sevdanın filmi oynamıyor artık beyaz perdede
Yanaklardan süzülmüyor yaş, unuttuk rol kimde?
Niteliksiz bir sızı tenimizde, üşüyoruz her iklimde.

Vazoda çiçek, yüzde gülücük, yürekte aşk kanıyor
Mutluluk pozları sahte, yalan ırmağı tersine akıyor
Acımış soframızdaki yemek, akıbetimiz bilinmiyor
Yüreğimizdeki yaşam ateşi günlerdir boşa yanıyor.

Selahattin Yetgin