Çaldığın yıllarımın hesabı çok ağır
Böyle ağlayıp sızlamakla ödeyemezsin
Sanmıştım ki yaptıklarından utanır da
Bir daha geri dönemezsin
Hayret,yıllar sonra yine karşımdasın
Hele şu çalımına bak
Sanki bunca derdi veren sen değilmişsin
Değeri yok artık gözyaşlarının
Pişmanlıklarını dile getirip yalvarmalarının
Hiç kendini yorma boşuna
Boşluğuna alışmış yüreğimi
Bir daha kederinle doldurmam
Bak sokak kapısı halen açık
Geldiğin gibi git,sen yoluna ben yoluma.
Senin olsun aşkın,sevdan, artık gereğin yok
Bir dünya kurdum kendime burda yerin yok
Ben böyle daha mutluyum
Yarınlarımdan çok daha umutluyum
Artık ne deli sevdalar ne kendimle kavgalar
Ne yumruklanan duvarlar
Ne ıslanan yastıklar
Yanıyorum şimdi seninle yaşanan yıllara
Senden geriye kalan bir tek pişmanlıklar.
Her aynaya bakınca solan bir yüz
Ağaran saçlar,yanaklarda çizgiler
Asık surat çürüyen bir ömür
Senden bana hatıra kalan izler
Şimdi yanan ateşten kalan küle can mı vereceksin
Seveni terkedip ayrılmak hüner değildir
Unutma sevgili her ayrılık hasret değildir
Nefret yüklü ne ayrılıklar vardır
Hep çok iyisin derdin ya
Halen öyleyim aslında
Sayende hınç doluyum,
Öfke doluyum kin kusuyorum
Senden yediğim kazıkları sindirebilmek için
Karanlıkların tozlarını yutuyorum.
Hadi vakit kaybettirme
Sokak kapısı halen açık
Bundan böyle sen yoluna ben yoluma.

Mehmet Zafer