6
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1262
Okunma
Ben bunca kırığı taşıyamam omuzlarımda
Bulanan bir suda renkli resimler çizemem
Bir tebessüm edip gençliğimi
Asamam bir Anka nın kül kokan kanatlarına
Dişlerimde ezilirken acım zemheri
Mutlu insanlar gibi
yükselmez topuklarım aydınlık kaldırımlarda
Arta kalanlarımdan bir ben süzemem
Deneyemem kolayca yeniden deyip
Özgürlüğü ayıptan eleyip
Başka bir beden tazeleyemem
Başkaldırışım isyanımdandır
Kula kulluk eden sıfata belki bir tokat
Yalandan sofralarda doyup hamd etmektense
Gömerim fiilimi-- mesela yaşadım-- deyip
Bir kargaşanın en ön safında
Tutunup umudumun bir kıyısına
Bakışlarıyla ezen o kem gözlerden
Bekleyemem masum bir teselliyi öylece
Arta kalanlarımdan savrulup bulutlara
Yönsüzce bir yol arayamam
zorla değil ya
yaşıyor gibi yapamam...
GG
...
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz