Önce kendine verilmiş sözlerin ülkesiydi gezdiğimiz
Hüznün paylaşılmamış sularıydı kürekler çektiğimiz
Tozlu yollarda sabırla yürür, aşkın izlerini bırakırdık
Hafızası yitik yüreklerdik, koyu gölgelerimizi izlerdik.

Tabanlarımızda müsterih sızılar birikirdi, sevgiye yürürdük
Çömelirdik gecenin kara savaklarına, kana kana sular içerdik
Papatya tarlalarından geçer, gizli hüzünler ülkesine giderdik
Fişlenmiş sevdaların koynunda uykulara dalan deli yüreklerdik.

Yoksul umutların nikâhlarını kıyardık her sabah sorgularla
Parçalanmış bir dünün yargılarına kapılırdık gözyaşlarıyla
Yıpranmış iki resimdik, büyük özlemlerin yarınlarını arardık
Umutların isli çırasıyla göğsümüzdeki buzulları parçalardık.

Gizli isyanların kuşkularıydı direncimizin harlı uykusuzluğu
Kuş sürülerine karışır, nabzımıza sürerdik mütevazı gülüşleri
Kırık halkalar büyürdü gönlümüzde, umursamazdık dünleri
Eteklerimizdeki yaşam yelleriyle hüzne gülücükler ekerdik.

Lirik bir bekleyişti sevda, bileklerimizdeki zincirler sıkardı
Ansızın bedeli peşin ödenmiş mutlulukların yağmuru başlardı
Sivri bıçaklar taşırdık göğsümüzde, yangınlarla hep parlardı
Sarıldıkça, gövdemizdeki yakamozlara geceleri yıldız yağardı.

Selahattin Yetgin