Havva’nın rahminden düşen çocuklar
Âdemin sırrını yermedi henüz
Yağmur’un anlında bir nur ışıldar
Cennet sularında yıkanır o yüz

Sol yanına düşen boşluk yerine
Küçük dolambaçlar büyük bölmeler
Kalbinin içine; soğuk yerine
Düşüyor inatla doğup ölmeler

Havva’ya ulaşmak birkaç asırdı
Göz açıp kapadı birkaç saniye
Hem sonra nedense dudak ısırdı
Nurdan yaratılan cennette diye

Aşkın ortasına dikilmiş ağaç
Yasak meyvelerle yeşerdi doldu
Şeytana uymuşta nefs-i Âdem aç
Makamdan mevkiden huzurdan oldu

Âlemde var oldu güdülen ilk kan
Cennette refahken dünyada kan ter
Arasat adında kuruldu meydan
Şeytan yandaş bulup mutluluk ister

Bende bir ademim sırtımda ateş
Rabbe yürüdükçe “ben” delirecek
Beynimin içinde günahlarım leş
Ateş kapısından isyan girecek

Âdem’den Havva’dan güzel haber var
Aşk giren kapıdan kalp ötesinden
Dilimde feryat var ve Fatihalar
Muhammed (S.a.v) sesiyle nur nefesinden

01.02.2012 - 11.08.2012 Bursa