İLK GÖRDÜĞÜM AN

Geçip gidiyor ömür...sanki geçmiyor zaman!
Bu sevdadan...bu aşkdan...ayrılıktan el aman!
Yanardağ var içimde...püsküren...tüten...yanan!
Hiç görmeseydim seni! ..AH! o ilk gördüğüm an? ..


Bu ayrılık...hasret ki...her bir şeyden de yaman!
Bunca yıl geçti...gitti! ..bunca yıl ki aradan...
Nasıl girdiysen, bilmem? ..hiç çıkmadın oradan!
Hiç görmeseydim seni! ..AH! o ilk gördüğüm an? ..


Yok! bakındım benzerin...yok! aradım andıran...
Yok! yüreğim titreten...canımı canlandıran...
Yok! bunca yıl...yok beni...senin gibi yandıran...
Hiç görmeseydim seni...AH! o ilk gördüğüm an? ..

...Zaten o ilk anlar yok mu ya o ilk anlar. Yürekte iz bıraka
ve ömür boyu yakan işte o ilk anlardır. İnsan bazen o ilk ana minnet duyar,
bazen de böyle isyan eder.
....Sevdası, duygusu ve hüznü ile okuması keyifli harika dizelerdi.
....Kutluyor ve saygılarımla selamlıyorum kalem sahibini.

Değerli üstad

Güzel bir şiir okudum gönül sayfanızdan harika dizeler,yürek coşmuş kalem yazmış,duygular sel olup kaleme mürekkep olmuş,Tüm evrendeki güzel duyguları sayfanıza,tüm güzellikleri size,saygı ve selamlarımıda sayfanıza gelen değerli üstadlara ve size tevcii ediyorum.kaleminiz daim olsun,sağlıcakla kalınız.

saygı ve selamlar
Bilal YILMAZ