Bu C.tesi şiir toplantısında
Hoca Veysel ÇOLAK’ın -
“Bir barış şiiri yazın gelin”
demesi üzerine...Barış(?)



Siyah varken var beyaz...
Bir sıcak bir de ayaz...

Gece gelir gün gider...
Var azalır yoğ eder...

Uzun ile kısa var...
Neş’e ile tasa var...

Âdem’in ki Havva’dır...
Zayıf’ın ki kuvva’dır...

Gözler yükseğe bakar...
Sular alçağa akar...

Beyaz – Siyah bir renk mi?
Ağır hafif’e denk mi?

Ahlâk ‘sızlığa göre...
Kimi keyf kimi töre...

Büyük küçüğe zıt’tır...
Ya bol ya da kıt’tır...

Bir şey yakınsa göze...
Bazen uzaktır bize...

Sıcak soğur zamanla...
Soğuk da lâzım amma...

Artı mı sade artı?
Eksi de sanki tartı...

P(i) riz niye? Fiş niye? ..
Dişi - Erkek var diye...

Canlı- cansız ne demek?
Düşün harca bir emek...

Sen varsan ben de varım!
Bir tam var bir de yarım...

Can varmış canân varmış...
İlk can! sonra canânmış...

Yani o ki anlatmam...
Her şey ’zıt’ ile tamam...

Barış dersek deriz de...
Savaş da elimizde

Yok! yok etmek “zıt eş”i!
Bu doğa’nın bileşi...

Kur’anda yeri vardı...
İlmen de ispatlandı...

Her bir şey “zıt eş”iyle...
Barış var da leş’iyle...

Varken “sen ben” kavgası...
Ki...bu hayatın as’ı...

Çoook olacak savaşlar...
Çatıldıkca hep kaşlar...

10.07.2006/13.35