29
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
2505
Okunma
Nasıl ayrılır insan ocağından aşından
Böylesi bir enkazı bedene yük etmeden
Çekip gitmek vardı ya aslında en başından
Emsalsiz bir şekilde acıyı hissetmeden
Niçin medet umduysam kirpiğinden kaşından
Belli ki veda vakti çoktan gelip çatmıştı
Gönülsüz sohbetlerin sol yanımda ölümken
Terk etme düşüncesi eskiye fark atmıştı
Kaldığım her saniye onuruma zulümken
Mecalsiz akan yaşım gücüne güç katmıştı.
Akıl işi değildi geçmişle kahırlanmak
Asla inanmıyorken zamanın devasına
En zoru da atiye telkinle hazırlanmak
Alışmadan yokluğun kasvetli havasına
Girdabın kollarında hiç gibi ağırlanmak.
5 Ağustos 2012 / NÜS