Bu gecede rüyamda sen vardın
Yüzündeki her zamanki somurtkan ifadeyle,
Bir karınca misali
Oradan oraya koşturup, duruyordun
Süperman gibiydin
Her adını zikredeni duyuyordun,
Koşup, derdine çare oluyordun..,
Ama
Yinede hiç kimseyi memnun edemiyordun.
İşte böyle zamanlarda,
Lanet olsun deyip,
Başını ellerinin arasına alıp
Kara kara düşünüyordun.
Sessiz sessiz isyan ediyordun
Kaçıp, gitmek istiyordun
Öyle kalın zincirlerin vardı ki
Kırıp, onlardan kurtulamıyordun.
Ve bir kez daha isyan ediyordun…
Seni öyle çaresiz halde görmek
Canımı çok yakıyordu
Beni kahrediyordu…
İşte böyle zamanlarda
Avazımın çıktığı kadar, adını haykırsam da
Ya benim sesim çıkmıyordu
Ya da sen beni duymuyordun…

Nasıl olduysa bir gece
Ansızın karşıma çıkıverdin
Geçen gün çok üzmüştün beni
Yoksa gönlümü almaya mı geldin…

Tüm gücünle, bana sımsıkı sarıldın
Sonra gözlerimin içine içine bakarak,
Bana bir şeyler anlatmaya başladın…

Canım!
Ben bu aralar kötü bir çıkmazdayım,
Karanlıklar içindeyim
Yolumu kaybettim, bulamaz haldeyim,
Ama inan bana, çabalıyorum
Aydınlığa açılan bir kapı arıyorum.
Ben bu haldeyken
Nasıl derim sana?
“Bekle beni”
Sen karanlığı sevmezsin, korkarsın ki
Karanlığım içinde boğamam seni…
Yoksa insan, sevdiği kadına
Git, başkasının ol der mi?

Zincirlerimi kırıp, kurtuluşa erdiğim gün
Koşarak, geleceğim kapına,
Geçmişimi geride bırakıp,
Temiz bir sayfa açarak,
Başlayacağız seninle yeni bir hayata
Senden azcık sabır, azcık daha süre istiyorum,
30 Ağustos’a kadar beni beklemeni diliyorum…

Dedin ve sonra sus pus oldun
Ani bir hamleyle
Dudaklarımdan öptün tutkuyla
Ve ansızın kayboldun
Sislerin arasında…

Ben ise
Yaşadığım şokun etkisiyle
Ardından, kısık bir sesle
“Gitme!”
“Daha doymadım ki sana”
Diyebildim anca…

Şimdi bu rüyadan, nasıl bir anlam çıkarmalıydım?
Böyle bir rüyayı görmedim deyip, yok mu saymalıydım?
Bu rüya beynimin bana, haince bir oyunumuydu?
Yoksa her zamanki gibi
Yolumu gösteren, ışık tutan kılavuzum muydu?
Neden, 30 Ağustos?
Bu tarih, gerçekten ikimizin kurtuluşu muydu?
Yoksa boş gönül avuntumuz muydu?

Sorularıma cevap bulmak için,
Sanırım;
Bekleyip, yaşayıp, görmem gerekiyordu…


Hem kaybedecek bir şeyim yok ki
Beklemeye alıştım zati
Gördüğüm rüyamın hatırına
Gece gözlüm
Biraz daha beklerim seni…


Sayılı gün çabuk geçer,
Nöbette o gün biter…

Şafak mı?

30 Ağustos,
Zafer bayramı


Asi Armes