Gönlüm durgun,
Dilim suskun,
Ruhum yorgun,
Kalemim bozgun,
Bu kalp, Paşa’sına vurgun…

Ah be, Gece Gözlüm!
Senden ne kadar kaçmak istesem de,
Unutmak için, tüm çareleri denesem de,
“O seni sevmiyor, unut onu” diyerek
Her gün kendime zulüm etsem de,
Gönlüm seni sevmekten,
Dilim seni anmaktan,
Kalemim seni yazmaktan,
Vazgeçmiyor ne çare….

SEN;
Çayımda şekerimsin,
Çorbamda pul biberim,
Kadehimde kırmızı şarabım,
Yüreğimde ki ince sızımsın…
Kah gülme, kah ağlama sebebimsin,
Hayata umutla tutunuşum,
Aşkınla varoluşumsun…
Kahvemdeki beyaz atlı prensim,
Rüyalarımdaki, özlem giderdiğim misafirimsin…
Kısacası;
Gece Gözlüm,
Sen benim kaderimsin…

Bu ayrılık, bir imtihandır belki de?
Sonuç ne olursa olsun,
Bu gönül,
Kapılarını kapattı herkese ve her şeye…
Bıraktığın gibi,
Sabırla seni beklemekte…

Sen sevsen de sevmesen de,
Bu kalp;
Seni sevmeye,
Senin için çarpmaya devam edecek…
Kağıt sendin,
Kalem de, ben…
Bu kalem!
Sana,
Seni,
Yazmaktan ASLA vazgeçmeyecek…

Asi Armes