5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
7511
Okunma

Selam Ankara!
Ben geldim kapına…
Sanki bir sevgiliye koşar gibi
Son umut kırıntısıyla geldim sana…
Biraz hüzün, biraz umut var ceplerimde
Biraz bıkkınlık, biraz asilik var dilimde
Biraz iş, biraz da kaçış var, bu gelişimde…
Ey Sevgili Ankara!
Şevkatli kollarınla beni sarsan
Rüzgarınla saçlarımı okşasan olmaz mı?
Belki kaybolurum, bilmediğim sokaklarında
Ellerimden sımsıkı tutsan ve bırakmasan olmaz mı?
Özlem yangınları sarıyor, yüreğimi bazı zamanlarda
Gözlerim, sağanak yağmurlarını bekler hazır kıta,
Göğsüne yaslansan ve hep orada ıslansam olmaz mı?
Eğer, "Hayır" ise cevabın
O zaman sevgilimi de çağır yanına
Yollarını yollarıma bağla,
Tut elinden, getir bana
O sarsın kollarıyla beni
O okşasın saçlarımı
O sımsıkı tutsun ellerimi
Ve O’na de ki,
Artık üzmesin beni…
Selam, Ankara..!
Ben geldim, kapına
Sanki bir sevgiliye koşar gibi
Son umut kırıntısıyla geldim sana,
Umudumu ne olur, boşa çıkarma…
Asi Armes
5.0
100% (5)