Bu aralar,
Üzerime ölü toprağı serpilmiş gibi
Yaptığım hiçbir şeyden haz almıyorum…

Kalabalık içindeyim,
Herkes bir şeyler anlatma derdinde
Onlar anlatıyor
Bense dinliyor gibi yapıyorum
Tek algıladığım dudak hareketleri
Eyvah!
Geçici sağırlık yaşıyorum
Duymadığımı anlamasınlar diye
Anlamsızca ara sıra başımı sallıyorum
Güya kulağım dinleme de
Ya yüreğim?
Sanırım o, yine NÖBETTE…

Evden dışarı çıkasım gelmiyor
Çıktığım zamanlarda ise
Çakma Polyanna’yım…

Dört duvar arasındayız
Ben ve yalnızlığım
Nöbettekini de alıp,
Ara sıra
Senin şerefine,
Kadeh kaldırıyoruz,
Kana kana seni içiyoruz...

Önceden gözlerim ışıl ışıl bakardı
Şimdilerde ise onları bir hüzün kapladı
“ Neyin var” diye soranlara
-Azcık başım ağrıyor,
-Bu gece hiç uyumadım, gibi
Afilli yalanlarla dolu
Masal kitabım,
Raflarda yerini aldı…

Oruç bir yanda
Sıcak bir yanda
Allah’ım, çok susadım!
Hem dilimi damağımı ıslatana susuzum,
Hem yüreğimin ateşini söndürene susuzum…

Herkesin orucu da farklıymış,
Nefsiyle yaptığı savaşı da,
Bunu şimdi daha iyi anlıyorum…

Bu aralar,
Üzerime ölü toprağı serpilmiş gibi
Toprak ta susar mı, acaba ben gibi?

Ben bu aralar
Bir sana susuyorum,
Bir seni susuyorum...

Ve
Hep
SUSUYORUM..!

Asi Armes