5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
4647
Okunma

Gül küsmüş bülbüle
Bülbül, altın kafesinde
Neşeyle şakır durur
Gördüğü her güle…
Gül, boynun büker
Sessizliğe bürünür biçare
Derdinden günden güne erir,
Dermanı, bülbüldedir ne çare…
Bülbül kendi havasında
Kendi, keyf-i aleminde,
Gül’ ü çoktan unutmuş,
Ölür de olmaz, onun derdine çare…
Gül, her şeyden umudunu kestiği bir gece,
Rüyasında, ak sakallı, nur yüzlü bir dede görür.
Dede der ki;
Lale, nasıl başını dik tutuyorsa,
Hep, göğe doğru bakıyorsa,
Yapraklarını yukarı doğru açıp,
Allah’a dua ediyorsa,
Sen de onu örnek almalısın…
Çünkü; Sen bir Gül’sün!
Başını kaldır, aç açabildiğince
Mis kokun sarsın her yanı
Ve yönünü çevir
Ebedi olan, gerçek aşka…
Gül;
Peygambere (Hz. Muhammed S.A.V)
Lale;
Allah’a açılır.
Bunu sakın unutma…
Gül;
Gördüğü rüyanın da etkisiyle
Yerden başını kaldırır,
Açar tomurcuklarını
Mis kokusu sarar, her yanı
Çevirir yönünü asıl sahibine
Aşk-ı Efendisine…
Asi Armes
5.0
100% (4)