Puslu sabahında kentin
Aman Ya Rabbi!
Ürperdim.

Dağların ardından tutuştu da
Yangınlara teslim oldu
Kuruluşun kenti.

Bülbüller ulaştırdı bana
Kurtuluşun sancısını;
Hala yankılanır yüreğimde
Yanık yanık…

Tohum saçmışlar toprağına kentin
Duydum;
Söğüt’ün Erenleri
Çınar niyetine…

Çınarın ızdırabıyla kıvranırken
Alacakaranlıkta,
Mermerleri çatlatacak sabırla
Doğrulmuştu doruklar.

Galip gelmişti işte
Tüm ihtişamıyla aydınlık.
Kök salmıştı dualar,
İhlas yürümüştü damar damar
Köklerine çınarların.

Ve gülümsüyordu yaprağı ipek,
Toprağı mermer olan
Kuruluşun kenti seherlerde.

Kurtuluşun haberiydi yayılan
Edebalı dergahından
Ezanların eşliğinde.

İnsan yaşatılacaktı
Bu topraklarda çünkü,
Sonra bu topraklardan
İnsanlık taşacaktı cihana.

Şimdi sakinleşti ruhum,
Dost oldu bana ufkum.
Huzur yayılırken
Hücre hücre bedenime,
Şükür dillendi
Yüreğimden Rabbime.

01/08/2012- BİLECİK