Çığlık çığlığa kaldı gece,
Canhıraş ateşler içinde
Uyandı güneş…

Feryatlara uyandı şehirler,
Izdırap çöktü şehirlerin üstüne.
İniltiler korosuna
Dehşetle uyandı gün…

Geçirdi tırnaklarını hayat
Yerin bağrına,
Parçalandı şehirlerin bağrı.
Kırıldı kapılar, dürüldü binalar.
Evlerr var aciz,
Şehirler var çaresiz…

Hayattan koptu şehirler,
Masumlar korktu betonlardan,
Betonlar soğuk, betonlar hissiz...

Yollar geçit vermiyor.
Sanki şehirler
Kocaman bir zindan.

Göz yaşları kurudu şehirlerin,
Gözleri aktı,
Betonların karanlık kucağına
Uzanan masumların iniltisi
Yürekleri yaktı.

Camlar patladı felaketten,
Perdeleri koptu şehirlerin.
Acımasız ateşli dillerin kurbanı oldu
Şehrin çiçekleri...

Şehirler dolusu feryat,
Şehirler dolusu fecaat,
Evler dolusu kırık dökük
Şehirler dolusu kabus.
Evler sus pus…

Zaman şokta, dondu devran,
Manzara çok yaman,
Koş insanlık, koş insan
Her yıkık arıyor bir derman…
10/02/2023- Bilecik