senin gözlerinde beslenen hayat
ufuklarıma ümit aşılıyor
kader şaşırıyor durmadan
bana tuzak kurmanın derdinden uzaklaşıp,

belki de affetmenin yollarını arıyor
bana yalnız geçirdiğim günler için
şarkı şiir dolu saatleri ikram etmeye başladı
galiba bu kısacık ömrüm
seni tanımanın özgürlüğünü tadıyor.

bu ince ruhumu şen eğleyen güzel kadın
başka mevsimleri taşıyan büyülü duruşuna
söyle nasıl hizmet edebilir insanlığım,

iki dakikaya sığmış bir kaç kelimenin tesirinde kaldı aklım
satırlara vurdum kaybolup gidişini
ardından bakarken uzun uzun

sen her anımı çalan güzel narin kadın
güneşi ayın sırtına vuracak kadar zarif
nurlu yüz

kaçma benden içim deki güllere donanmış şehrimin
tahtına oturan prensesim ol
hicrana boğulmuş nefesim seni haykırsın artık

tersine aksın kötü zamanlarım
hadi durma uzat elini
bitsin karanlığa boğulmuş sessizliğim

öksüzlüğüm senin varlığınla yücelsin
Tanrı yeniden kutsasın sevgiye kapanmış
inadına isyan eden yanlarımı

bana borçlusun bu kadar çok sevildiğin için
ve kelimelere sığmayacak kadar
hislerime taşındığın için

gel siyah saçların parlayan yüzü inci tanesi serpilmiş
o kara gözlerinle
gel kadife tonunla cümleleri keyfe boğan
dokunaklı sözlerin sahibi

denizlerin kıskandığı
dağların kucaklamak istediği gölge

sonsuzluk senin ellerinde bozulsun
gökyüzünde ki yıldızlara uzanırken
varlığınla avunan bu yalnız şaire her gülümseyişin
cenneti müjdeleyen ışıktır.

severim ama sevmeden ölür giderim
özlerim ama özlenme den eririm
bir güzel kadının yokluğuyla
belki bir gün .......

armağan olsun sana gönül mabedimin kıyısında
oturan baharın kızı......


AĞLAYAN NİSAN