Damla düşmez canımın, can veren yağmurusun

Pişmeyen ham gönlümün, isvanı sende saklı.

Şu emsalsiz sevgimin sahibi, mağrurusun

Ayı doğmaz gecemin keyvanı sende saklı.



Biçilmiş kefenimin, metresi, makasısın

Bir araya gelmeyen gömleğin yakasısın

Kılavuzsuz yol alan feleğin şakasısın

Vuslata giden yolun, kervanı sende saklı.



Öyle bir hal aldın ki, halden düşürdün beni

Tutmaz oldu sol yanım, elden düşürdün beni

Vehmindeyim gölgenin, dilden düşürdün beni

Dizilen dizelerin, kâvanı sende saklı.



İçinde sen olmayan, taşınacak serim yok

Kesiliyor kıtırım, feryatlara ferim yok

Konaklamak bir yana, eğlenecek yerim yok

Sığındığım makamın, divanı sende saklı.



Nar ateşte donarken, zemheride kavrulan

Arlanmadan arsızca, canevinden vurulan

Serseri mayın gibi sağa sola savrulan

Güdülesi gönlümün sarvanı sende saklı.



Tabuta çevirdiğim, bedenime gömdüğüm

Bağrımda samsunbağı, çözülmeyen kördüğüm

İlmek ilmek işleyip, desen desen ördüğüm

Dikiş tutmaz motifin, savanı sende saklı.



Şükrü Aktaş

NOT: ŞUBAT 2012 ŞİİR RÜZGÂRI YAŞIRMASINDA ÜÇÜNCÜ OLAN BİR ÇALIŞMAM.

SÖZLÜK:
İSVAN : Sacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç. KEYVAN: Yıldız KERVAN: Katar KÂVAN : Plak DİVAN : Padişahın önünde kurulan büyük meclis. SARVAN: Deve güden. Deveci. SAVAN : Pamuk ipliğinden yapılan kalınca kilim. KITIRI KESİLMEK: Gücü Kuvveti kesilmek