elinden düşürmediğin kahve fincanına saklanmış
çocuklarının haykırışı
öyle ki; dibi senin gözlerinde telve
onların gözlerinde çıkılmaz kuyu
şimdi söyle
sevmediğini, özlemediğini
bekledikleri halde gelemiyeceğini..





uzayıp giden ağza alınmış çiklet değil
ceninlikllerini bırakan
damarlarına sızdırdığın kanın sahipleri
hey gidi hey
iğne ipliğe dönen yuvayı
kurtar diye yalvarmayın dişi kuşa
yasak aşk koparmış
ay’ın tüm sarmaşıklarını
öyle böyle değil
koca bir öfke çalınmış karşı kıyıdan
sıkıla sıkıla can gitmiş
sabır iflaslarda
hiçbir savaş görmemiştir
benim kadar kaybı
zafer düşerse önüme
cüretli naralar atılacak sanırlar
halbuki çoktan rehine bırakılmış kalbin
fatihası okunmayı bekler
düştüğü esaretten özgürlüğüne kavuşmak için
aranılan aşk değil artık
koca bir huzur




retinamda kopan fırtınaların
ona her bakışımda cennete dönüşmesi
meleklerin çaresizce kanat çırpışları yüzünden
hal böyle olunca
bazen kendimden göç ederim
yol, iz bilmeden..