/sensiz yarım kalmışım, hep eksilmişim güzel gözlem
ne yapalım kader, payıma düşen; mistik özlem/

Her zaman bindiğim tramvaya biniyorum
Kaybolmak istercesine
Hep gördüğüm insanlar
Kördüğüm aşklar
Tanıdık yüzler
Bir sen eksiksin
…
Aynı durakta iniyorum her gece
Birazdan evin balkonunda
Beni karşılayan gözlerine gülerek
Üçer beşer çıkıyorum merdivenleri
Anahtarı çevirince kayıyor dünya
Küsüyor arş
Sağ omzuma düşen mahzun baş
Ve sensiz karanlık hülya…

Sonra titriyor elim, ayaklarım karıncalanıyor
Yığılıyorum vestiyerin dibine
Tek kalan senden otuzaltı numara terlik
Her zamanki yerinde,
Cebimden çekip bir dal sigara
Acımın ilacını alıyorum
Çok oldu bu kez
Dönmedin
Gelseydin ardı cennete açılırdı bu kapının
…

Ne oldu söylesene
Ağlamaklı gözlerle
Yarı mutlu yarı hüzünle;
“bensiz yaşayamayacağın günler” ne oldu
Hadi ben bilmedim
İnanmak istedim, acizdim
Sevmiştim
Tepeden tırnağa adamdım
Ya sen;
Hangi inatla uğruna bir ömrü verensiz kaldın
Tepeden tırnağa kadındın!
Bir sabah çıktın,
Şimdi girdiğim kapıdan…

17.07.2012 - Bursa