Kanlı türkülere kaldı sabahlar
Yakıldılar harabe hatıralar kıyılarda
Gece zincirlerini kırdığında kaydı yıldızlar
Ay yakamozunda düştü çarşafındaki denize


Kızıla boyandı gün batımı ellerim
Gözlerimde şafak bekledim yaşlı yollarda
İlkin kırkikindi bulutları çöktü kirpiklerime
Sonrasında siyah beyaz resimler


Acı soğan sürüldü akşamlara
Kapılar sürgülü küskün
Başımda püskülllü bir sevda her yer hapishane
Kaldırımlar ortak olurken yalnızlığıma



Kalabalığın içindeki yalnızlığı çizdim
Kurşun/kalem boş kalıyordu sağnağındaki sayfalara
Yaprak kururken son/baharda
Dal üşüyordu ilk/baharlara



Zaman paslı akıyordu akrebin yelkovanında
Zemheride donarken zemberek
Takvimlere mevsimsiz kar yağdırıyordu saç gibi kökünden
Boyadım siyaha boy atarken sen içimde



Gecenin bir adını sen koydum koparırken zincirlerini
Tutunurken dileklerime
Biliyorum gelmeyeceksin giderken rüyalarımdan
Olsun....
Seninle sonbaharda düşeceğiz kahverengi topraklara...
İşte orada buluşacağız konuşmadan suskunca birbirimize susayarak...