4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2469
Okunma
Belki dedim; İlikler ömrünü ömrüme...
İçime düş diye açarken ellerimi semâya
Tarifsiz bir gecenin şafağına düştü zerdali gözlerin
Âminler sinsin derken dualarıma
Nasırlandı ellerini tutacak ellerim
Ve tövbe etti adını anmaya dilim…
Hep duymayı beklerken sesini
Bir acı türküyü selâ etti sözlerin
Artık yıkamaz bedenimi kirpiklerin
Kefen niyetine sarmaz harflerin…
Bir kızıl şafağa yaslanırken çocukluğum
Kimliksizim, kimsesizim
Şehrin kaldırımlarının üstünde idi izim
Ben bilmediğin biriydim…
Ay tanığı tenim
Düş yanığı sözlerim
Vah ki lâldır artık dilim…
Ben giderken…
Boşaldı içimde ki şehir
Aynalarda çoğaldı kederim
Ben giderken…
Daha çok seviyordum seni
Ve bunu hiç söyleyemedim…
Suna A. GÜLSOY
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz