1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3038
Okunma
Bazen ummadığım anda aklıma gelir,
Çocukluğumdan kalma pamuk şekeri.
Kaldırıma düştüğüm de kanattığım dizlerimi,
Nasıl kendi başıma silmeyi öğrendiğimi merak eder insanlar,
Hayat derim hayat,
Öğretiyor yaka yaka ciğerlerimi.
Kaç promil kahır üflerim tek seferde diye,
İdaaya girdiğim eş dost muhabbetleri çınlıyor kulağımda.
Geçti diyorum geçti hepsi.
Cesaret edemedi kimse,
Çocukluğumdan kalma yaralarıma tentürdiyot sürmeyi.
Bir adamın bakışlarında söndürdüm
En pembe düşlerimi,
Başımı uzattığımda morg kapısından içeri,
Çürümüş gençliğim selamladı beni.
Dedi ki;
’ Azrail bile sattı seni ’...
Suna A. GÜLSOY
5.0
100% (3)
Cevap Yaz