hakikatin sesi kopar geceden

karanlığa mahkum olmuş
bedenleri bir titreme alır
can sıkıntısı ruhu manasızlıktan
günahların içine çeker
insan ya varım der secdeye kapanarak
ya da şeytanın maskesini takınır
meyhaneciye yalvararak
------doldur hakikatin sesini boğan
vicdanı ayyaş edecek çirkinliği kadehe


ya…
maddeden sıyrılıp manaya açılarak
kainata sultandır dilinde şükürden bir mabet
ya da…
şuursuz bir maskara
soytarısı nefsin dizlerine kapanarak


içmek kendini bulmak olmuş şuursuzlukta
kaybetmek varolamaktır manevi boyutta
diz dize gelmiş gerçeğin sakinleri
kayıp erenlerin secdegahında
dünyayı ebedi sanmış kimileri
kanmış aşk denen Mevla’dan yoksun Leylalar’a
ebede namzet olmuş birileri
boyun bükmüş büyümüş tevazu dergahında


hakikatın sesi kopar geceden
----ey insan
nedir bu nisyan
gök kapıları açılır
durma ilerle
yolda kalan sağır ve manasız
inanan da varır inanmayan da
bu menzile…