Sevdam,
Ben sevdalın,göz yaşlarının hükmünü Allah’a bıraktığın davalın,
Ben her doğan yeni güne,adını fısıldayan,
O günün gecesinde yokluğunun hayal olup, duvar kenarı silüetime küfredişini defalarca kez yaşayan,
Unutmaya çalışanım.
Sevdam,
Kendi kendiyle de çatışırmış ya insan,
Kendine savaşlar da açarmış.
Senin sonranda bunuda öğrenmek varmış.
Susmak adama,
Adam olana bi başka yakışırmış.
Sevdam, yokluğunda korkağım,biraz işe yaramazım,
Sahi biraz da umarsız.
Lümpen duygularımdan arınmış halim,
Pak tarafım,
Bi fısıltı kadar yanaşsan tekrar yanıma,
Sen krizinden çıkıp yatışsam,
Sonra kalıp arsızlıkla suçlanan kalbimi terbiye etsen…
Sevdam,ben sevdalın,
Adı,adında yasaklın,
Başı bağlın,
Yüzü karalın…
Sus-pus eden,gözleri kör eden,
Adam gibi sevip adam gibi giden,
Önce güldüren, ardından terk eden ,sonrasında öldüren sevdam.
Evet, yine ben sevdalın..
Hoşça kal sevdam,hoş çakal sevdalım.
Çağlar Öcal

/caglarocal