Öyle uzun zaman oldu ki seni görmeyeli, acaba diyorum gülüşleri değiştimi,
Telefonumu gizli aramalara açsam ararmı beni son birkere daha,
Kendim sor ve yine kendim cevap ver hallerindeyim şu sıralar,
Ya sana sorabilseydim özledinmi diye,bu defa sen cevap verirmisin ?
Mesela özledim dermisin ?
Bence dersin.
Demelisin...
Gördünmü bak yine senin yerine cevaplıyorum sorularımı,
Ve herşey nasılda yolunda gidiyor bende.
Ya sen nasılsın ?
Bıraktığım gibimi ?
Hatırlamaya çalışıyorum da nasıl bıraktığımı,
Yarımdın evet,evet yarım bırakmıştım.
Senin bıraktığın gibi,benim seni bıraktığım gibi...
Sorma bana ben bilmediğin gibiyim,
Sen beni hiç yarım görmedin,sana düştüğümü hiç göstermedim.
Etrafımda ki insanlar mutlu sanıyorlar beni,
Bırak öyle sansınlar ama sen hissedersin neler koptuğunu içimde.
Hissedermisin gerçekten ?
Bence hissedersin.
Sevdiysen hissetmelisin...
Şizofreni ve psikoz teşhisi koydu doktor arkadaşlarım,
Aslında sen yokmuşsun öyle diyorlar,
Ben kendi kendime konuşuyormuşum öyle söylüyorlar bana..
Çok üstelemiyorum,zorlada olsa sakinleştirici yapıyorlar ısrar ettiğimde,
Ve canımı çok acıtıyorlar hemde en az senin acıttığın kadar,
Ahh bir çıkıp gelsen yada cevap versen,gösterebilsem seni onlara.
Nah burada işte ulan desem,
Göğsümü göstermek yerine bu sefer seni gösterebilsem.
Beni sen sakinleştirsen,
Yapabilirmisin bunu ?
Bence yapabilirsin...
Yapmalısın.
Kafayı yedirtecek yokluğun,
Yokmusun...
Varsın be varsın,
Nah şuradasın işte,nah şurada.
Ne işim var benim duvarları köpükten bu mavi odada...

Çağlar Öcal