Ağlamak ve gülmenin unutulduğu yerde
Koloniler halinde pinokyolar boy vermiş
Nasılsa bedenleri hissetmezdi ya serde
Bir kibritlik aklıyla yüreği ipe sermiş.
Gözleri çölden beter, hüznü yakılmış beden,
Kuraklık nüksedince, kaskatı kalıvermiş.
Kuruyan ağaca eş, beti benzi atık ten
Ahşap oyuncak gibi ruhunu salıvermiş
İnsan müsfettesinden hallice bir durumda
Mihrabı kim ne yapsın, içi boş bir konumda.



Duymazlıktan gelince gereksiz sorguları
Zayiat veriyordu yaşarken değerinden
Kuytulara gizlemiş en zarif duyguları
Ruhunu hiçe sayıp geçerken üzerinden
Ömür denilen ne ki, üç perdelik oyundu,
Yaşanması mecburi davetsiz kederinden
Nasıl oldu aniden aceleyle soyundu
İlahi bir güç ile doğrulurken yerinden,
Hiç olur mu diyordu hayata posta koymak
Dudağımı ıslatan rahmete hemen doymak.




6 temmuz 2012 / NÜS