Yol Ver Dağlar Sözleri


Başı duman pare pare
Yol ver dağlar yol ver bana
Gönül gitmek ister yare
Yol ver dağlar yol ver bana

Ömrümün uzun yolu
Geçip gitsem yare doğru
Gözlerim yas dolu dolu
Yol ver dağlar yol ver bana

Aşık olmak benim kârım
Çok aradım nazlı yarim
Dudu dillim sitemkârım
Yol ver dağlar yol ver bana

Karlı dağlardan esmedim
Ben o yare hiç küsmedim
Daha umudum kesmedim
Yol ver dağlar yol ver bana


Aşık Yener


1928 yılında Kahraman Maraş İli’nin, Afşin’ilçesi’nin (sonradan bucak merkezi olan) Tanır köyünde doğdu. Asıl adı Hacı Yener’dir. İlkokulu köyünde okuduktan sonra Adana Düziçi Köy Enstitüsüne devam etti.

Aşıklık geleneğini ve şiiri küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başladı. Köy enstitüsü döneminde şiir yazmaya başladı. Küçük yaşlarda aile büyüklerinden dinlediği türküler ve halk hikayeleri geleneği tanımasında yardımcı oldu.

1946 yılında Hasanoğlan Köy Enstitüsünü bitirdi. Önce kendi yöresinde, daha sonra Kayseri ve İstanbul’da sağlık memuru olarak çalıştı. Bir süre de bucak müdürü olarak görev yaptı.

1962 yılında politik nedenlerden dolayı 9 ay tutuklu kaldı. Bundan dolayı uzun süre sıkıntılar yaşadı. Daha sonra aklanarak eski görevine dönen Aşık Yener 1978 yılında emekli oldu.

Aşık Yener, şiirlerinde, sevgi, doğa, ayrılık, toplumsal taşlama ve yergi gibi hemen her konuyu işlemektedir.

Aşık Yener İstanbul’da öldü ve orada toprağa verildi.

Şiirlerinin birçoğu, çeşitli sanatçılarca bestelenen Aşık Yener’in »Deyişler Demeti« (1982), »Şiirler Demeti« (1992) ve »Yol Ver Dağlar Yol Ver Bana« (1998) adlı kitapları bulunmaktadır.


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-482-)(-)(-)(

Bırak hasret sone ersin
Yolver dağlar,yol ver bana
Al yanaktan buse versin
Yol ver dağlar yol ver bana

Özlemişim dillerini
Bekliyormuş yollarını
Bak açmış yâr kollarını
Yol ver dağlar yol ver bana

Yok ardına attıkların
Yolun kesip tuttukların
Yetmedimi ettiklerin
Yol ver dağlar yol ver bana

Mor koyunlar kuzuluyor
Ard ardına diziliyor
Bak yüreğim sızılıyor
Yol ver dağlar yol ver bana

Yalan yoktur sözlerimde
Sevdam ise gizlerimde
Nasıl tüttü gözlerimde
Yol ver dağlar yol ver bana

Neden bu çilem dolmadı
Yol gösterenim olmadı
Dayanacak güç kalmadı
Yol ver dağlar yol ver bana

Lüzumsuzum sözüm taşa
Yazılanlar gelir başa
Gidem diyom koşa koşa
Yol ver dağlar yol ver bana

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz