Sanırsın

Gönül şu alemde boşa gezersin
Sen her gördüğünü er mi sanırsın
Birgün olur tatlı candan bezersin
Her yüze güleni yar mi sanırsın

Bahar seli gibi coşkun akarsın
Mağrurlanıp yükseklerden bakarsın
Günde üç beş defa gönül yıkarsın
Sen bu yaptığını kar mı sanırsın

Mansur gibi hak darına durmayı
Yaralı gönüle merhem sürmeyi
Engin olup gönüllere girmeyi
Bir çetin iş gibi zor mu sanırsın

Kerem ehli gibi ermişçesine
Hakkı can gözüyle görmüşçesine
Alemde herşeyi bilmişçesine
Sen kendi kendini pir mi sanırsın

Bu dünyada baki kalırım deme
Dünyanın sonunu bulurum deme
Yarali herşeyi bilirim deme
Kendinden gayriyi kör mü sanırsın


Aşık Yarali-2-


1944 yılında Çorum İli’nin merkez Turgut köyünde doğdu. Asıl adı Mehmet Aslan’dır. İlkokulu köyünde okudu.

Aşıklık geleneğini küçük yaşlarda öğrenmeye başladı. Köylerine gelip giden aşıklar ve dedeler aracılığıyla bilgisini pekiştirdi.

Özellikle cemlerde zakirlik yaparak kendini geliştirdi. Yarali mahlası ise Hacıbektaş dergahından Muharrem Sefa Ulusoy tarafından verildi.

1969 yılına dek Çorum’da çeşitli işlerde çalıştı. 1973 yılından beri Almanya’da yaşıyor.

Bir dönem Almanya Alevi Birlikleri Federasyonu bünyesinde görev alan Aşık Yarali, birçok Avrupa ülkesinde çeşitli kültürel etkinliklere katıldı.


KAYNAK:© BeKa Sitesi


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-478-)(-)(-)(

Hele bak çevrene ne görüyorsun
Kusursuz bir insan var mı sanırsın
Saçların ağarmış ne soruyorsun
Başına yağanı kar mı sanırsın

Saygı göster her dem saygıyla anıl
Akıyor yüreğe sanki koca nil
Sevecek elbette birini gönül
Her sevdanın sonu dâr mı sanırsın

Burda herşey yalan,Dünya’da yalan
Deli gönül böykle sevdaya salan
Koca Veysel derki bize dost olan
Topraktan başkasın yâr mı sanırsın

Nasıl bir cehalet hele bir bakın
Töre değil her şey olmayın yakın
Bir ayet değilse savunman sakın
Her sözü bir namus,ar mı sanırsın

Umulmadık yer de bir ataş yanar
Bir türbe üstünde sessizce döner
Bazan geceleri bir ışık iner
Gördüğün o nur’u, far mı sanırsın

Yıldızlar semanın birer süsüdür
Hoşa giden san ki bülbül sesidir
Mevlâ’nın yaptığı sır deryasıdır
Evreni saranı zar mı sanırsın

Lüzumsuz aşk ile gör nasıl bakar
Sevdalı kızınca kaşını yıkar
Mızrap vurur amma ses farklı çıkar
Sazdır bu çaldığın tar mı sanırsın

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz