DONKİŞOT

Görünmez dağlardasın
Yasaksız yamaçlarda durursun rüzgâra
Görünmez dağlardasın
Yasaksız yamaçlarda durursun rüzgâra
Sen bir yel değirmenisin kadınım
Kendi rüzgârını doğurursun
Kendi ölümlerinin pınarısın
Ölümler gelip yıkılır kanatlarında
Sen teksin bin dağ yamacında
Sen teksin dökülür düşmanın kanatlarına
Olmazsın düşman, kalırsın dost rüzgârına
Tek yaprak kalır, tek fırtına
Tek bir Donkişot yıkılıp yüceliğine
Oturup ağlarlar son yıkılışlarına.

Unutulmaz-lığın bir yel-değirmendir,
Hangi rüzgâr savrulup çarpsa
Dağılıp dökülecektir
Donkişot olsa-olmasa
Kanatlarından doğacaktır yeşilin özü
Son kadın soluk aldığında da
Kalacaktır en yiğit söz avuçlarında.

Tek soluğundur doğuran tüm çiçekleri
Tek dokunuşundur uçuran tüm arıları
Sensin sevdam, sensin kadınım
Bilsen de bilmesen de, bilinmesen de
Kalacaktır en yiğit söz avuçlarında.

Tek soluğundur doğuran tüm çiçekleri
Tek dokunuşundur uçuran tüm arıları
Sensin sevdam, sensin kadınım
Bilsen de bilmesen de, bilinmesen de.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 15.03.2012