I


Pamira,

Küs başladık
Şahittin her anına
Sorma bana…

Yine eylüldü çırpınışlarım
Göğün kızıla boyandığı akşamlarda,
Beklemiştim usul usul gelişini
Kaderim sırtımda yafta…

Haziran sabahında,
Bir çam yaprağı gibi
Battın koynuma
Ondan hiç solmadı rengin
Hiç sökülmedin…


Ah Pamira…

Dudaklarına sus sürülmüştü sanki
Öyle sessizdin
Nedendi bu suskunluk?

Oysa
Beni sen seçmiştin!


II


Yine döndü yıl
Eylül’e
Geçen yıl geleceğini
İlk öğrendiğim,
Beklediğim yerde…

Ne yüksek değil mi rakımı buranın
Ondan mı kulaklarım tıkandı?

Duymuyorum…

Ne kadar sürecek suskunluğun?

Ben seni ne çok istedim bilsen
Yüreğime
Binlerce kez saplanırken hançerler,
Saçlarımın yumak yumak kaldığı ellere sarıldım
Almasınlar diye seni benden,
Her işkenceye göğüs gerdim
Sana kavuşmak için…

Bak Pamira
Şehrin ışıklarına
Yıldızları küstürmüş
Işıl ışıl
Yüzündeki
Benden esirgediğin
Gülümsemeler gibi...

Bakma dimdik olduğuma Pamira
Bakma
Çok korkuyorum…


Kollarımdasın,
Sıcacıksın
Peki
Neden üşüyorum?



III



Bana hiç şiir yazmıyorsun demiştin
Hatırlıyor musun
Pamira…

Bir şiire sığacak
Mısralar değildin ki yüreğimde.

Beklenmedik bir zamanda
Ait olmadığım bir yerde
Sahip olmuştum sana
Konuşmadan
Bir titreyişiyle göz bebeklerimin
Anlarsın sandım
İçimi
Sevgimi
Ne gerek vardı ki dökmeye satırlara?

Bilemedim duysal yanını
Görsellerle anlarsın zannettim

Her kapadığında gözlerini uykuya
Sana söyledim en güzel aşk sözlerini
Bilinçaltın
Haber uçursun diye sana…

Hani
Elin incinmişti ya bir gün
Ağlayışını kesmiştin
Ben ağlarken acına
Yüzüme değdirip ellerini
-Sen ağlama demiştin…

O an daha bir saplanmıştın yüreğime
Sımsıkı bastırmıştım seni göğsüme…

Ah Pamira,
Sana olan aşkımı
Yetmez satırlar anlatmaya…

Bitiremem seni
Ne yazmayı
Ne okumayı

Bir gün tamamını okuyabilirsem
O gün
Başaracağım
Seni yorumlamayı…

Yardım et bana,

Yardım et ne olur!





Canan Korkmaz