16
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2296
Okunma

Hangi yağmur adını sayıklar yüreğime, bilmiyorum
Ümit edip deliler gibi, içten içe, sessizce eriyorum
Boş kalan çerçevede olmayan resmini görüyorum
Kendime senin adını, ebediyen yasaklıyorum
An geliyor, herkes baksın işine deyip, efeleniyorum
Sonra, sessizce çaresizliğimde yok olup, gidiyorum
Bakışlarını masaya damlayan gözyaşlarımda, görüyorum
Kendime senin adını, ebediyen yasaklıyorum
Yarime uzaklarda mutlu ol diyorum, halime gülüyorum
O mutludur diyerek kendimi öylesine avutuyorum
Bir balıkçının oltasındaki balık gibi, çırpınıyorum
Kendime senin adını, ebediyen yasaklıyorum
Dudaklarım susamış, senin dudaklarının, nemine
Bitmeyen bir türküydün,yıpranmış gönlümde
Başlığı olmayan bir kitabın, ilk metninde
Kendime senin adını, ebediyen yasaklıyorum
Yasaklıyorum, saklıyorum anmıyorum ve dinliyorum
Şairin dediği gibi bu şiirin adını, koyamıyorum
Bazen sensizliğe dalıp,sen varmışsın gibi, yaşıyorum
Adını bu şiirin başlığına değil, gönlüme yazıyorum
5.0
100% (13)