Diyecek bir şey bulamıyorum . Kelimeler kifayetsiz kalıyor... İçim parçalandı resmen aldın götürdün her satırında kalbimi , gözyaşlarımı ... Acını paylaşamam belki ama anlarım seni azıcıkta olsa . Gerçeği itiraf etmek gerekirse bende sevmem piknik yapan aileleri , el ele çocuklarıyla gezenleri yada kıskanmaktı dediğin gibi bunun doğrusu... Benimde babam olmadı onunla sokak sokak gezemedim mesela . Hep imrenerek baktım kızının üstüne titreyen babalara :( Kaderimiz birazda olsa aynı.. Offf Offf...
Harika demek bile az kalıcak bu şiire . Yüreğine sağlık abicim...

Ve ben her gece, yastığıma yattığımda
Uykuya, anne baba diyerek daldım

Eline sağlık

Yalnız değilsiniz genç arkadaşım..
Sade duygulu hüzünlü dizelerdi..
Alkışlar İzmir'den..

Piknik yapan insanları sevemedim,gördükçe
Evladının elinden tutan annelere, baktım uzaktan
Birde evladıyla futbol oynayan, babalar
Ama itiraf ya, hepsini kıskandım

Bir gün size gelmiştim ya, şikayete
O gün, sizi görmeye sebep aramıştım
Gitmek istemedim, okulun aile yemeğine
Alıştım galiba, her şeye

Hiç bisiklete binmedim, sizden sonra
İçmedim bir daha, şekerli çayı
Ve ben her gece, yastığıma yattığımda
Uykuya, anne baba diyerek daldım

Tebrik ediyorum güzel şiirinizi keyifle okudum kaleminiz var olsun selamlar..............

içten yazılmış güzel bir şiirdi kutlarım yazan kalemi

İçtenlikle, içiniz mısralara yansımış
Yazmaya ve hayata yazılmaya devam edin.

Sağlıcakla...

Yürekten vuran şiiri yazan yüreğinize sağlık..
Tebrikler usta kalem..

Bana sorarsan, acıların en büyüğü evlat acısıdır derim,
sen anne baba acısı diyorsun. Onu yaşamaışsın çünkü.
Hayat, en büyük acıları henüz yolun başında yüreğimize yığarak
çabuk büyütüyor, kimimizi böyle.
Ellerinde olsaydı, tercih hakları bulnsaydı; senden asla vazgeçmezlerdi şair, emin ol.
Sende sevmekten vazgeçme onları, ışık olsun yolunda , taş olmalarına izin verme, anılarının.

Büyüyeceksin küçüğüm
ve sen çoğundan daha büyük olacaksın, kalemin öyle söylüyor
ve bir ablan da burda... Bir ablan daha...
Unutma olur mu?

Temaya boğuldum, şiir hakkında konuşamadım bile :(
Anlatım samimi, duru ve şiir...
Yazmayı bırakma şair.
Kaleminden yakın kimsesi pek yoktur zaten yazanların.

Tebrklerim sevgim ve emeğine sayımla usta.

Yalnız doğduk yalnız öleceğiz maalesef.. Elimizdekilerin değerini kaybedince daha iyi anlıyoruz..Tebrik ediyorum.

Bir gün size gelmiştim ya, şikayete
O gün, sizi görmeye sebep aramıştım
Gitmek istemedim, okulun aile yemeğine
Alıştım galiba, her şeye

Hiç bisiklete binmedim, sizden sonra
İçmedim bir daha, şekerli çayı
Ve ben her gece, yastığıma yattığımda
Uykuya, anne baba diyerek daldım

Harika anlamlı şirinizi kutlar saygılar sunarım
Osman AKSOY

çok çok güzeldi yürekten dökülenler etkili kalemi yürekten tebrik ediyorum. muhabbetle.

Bu nasıl bir dünya adeta yaşanması yer yer çok zor Ama yaşamın acımasızlığı işte neylersin değişmeyen ler hiç değişmiyor..Sosyal anlamda çok anlamlı dizelerinizi kutlarım sevgi ve saygılar..

Yüreğim kan borcunu öder.Ortasından yırtılan kitap kadar ziyan,çiçeği alınmış dal kadar acır…Farkına varırsın ki sade,gösterişsiz bir kumaştan dikilmiştir kaderin ve sadece kaderin gibi sevebilmişsindir

Sevgi nedir bilmem ben
Hiç sevilmedim ki
Şevkat nedir bilmem ben
Hiç tadamadım ki
Ben acıları bilirim.
Yatakhanenin dört duvarındaki yalnızlığımı,
Kimsenin duyamadığı, duysa da umursamadığı isyanlarımı,
Geceleri üşüdüğümde kendi bedenime sarılışımı,
Her gece yağmurla inatlaşan gözyaşlarımı,
Buğulu camlara yazdığım “anne “ yazısındaki hasreti bilirim.
Ben özlemlerimi bilirim.
Ben yetimim işte böyle,
Ben yetimim işte böyle!!!

değerli kalem yüreğimi burktunuz,bende yetim büyüdüm çok çok iyi anlıyorum dizelerdeki hüznü,ne yapalım kader diyoruz elden birşey gelmiyor,hissettirdiniz,hüzünlendirdiniz
güzel yüreğinizi kutluyorum,daim olun sevgiyle kalın,,
saygılar______________

hüzün dolu iç acıtan dizelerdi
kimse yalnız degildir
en çok muhtaç oldugumuz
Allahımız bizi unutmasın yeter.

Oğlum benim karagözlüm ağlayarak okudum şiirni sen hayatta yalnız değilsin kapı gibi dayın var arkanda bunu unutma seni çok seviyorum canım Allahıma emanetsin.

canımın canı benim canımmm kaç kere okudum biliyormusun şiirini yazamadım kelimelerin kifayetsiz kaldığını hissettim...

yavrum allahtan anne ve babana rahmet diliyorum...

en zoru hayatta kalmak ama şundan emin ol seni seven öyle kocaman yürekler varki belki anne sıcaklığını veremem ama şunu unutma ben senin artık teyzenim yanındayım gül güzelim benim sen benim artık canımın içisin..

yaz birtanem sen yaz dertler sıkıntılar paylaştıkça azalır...sevgilerimle kal kuzucum...hüzünlerden uzak mutluluklara yakın olmanı dilerim. sevgilerimle kal..

şairim ne diyelibilirimki.içim acıdı ...saygılar

Hiç bisiklete binmedim, sizden sonra
İçmedim bir daha, şekerli çayı
Ve ben her gece, yastığıma yattığımda
Uykuya, anne baba diyerek daldım

öylesine duygu seli ki yürek burkuyor gönül demini sevgiyle doldur sana vermiyenlere sen ver dost bu olgunluk sende var...gönül demin hiç boş kalmasın dost kutlarım bu güzel şiiri kal sevgiler içinde esenlikle...

yureğinize sağlık

saygı ve selamlar...

yazan yürek var olsun kalemin daim kutluyorum şair dost

okudum güzeldi

DÜNYA BÖYLE, HERKESE AYRI BİR İMTİHAN.
KİMİ ANABABADAN AYRI KİMİ ZENGİNLİKTEN HESAPTA.

YÜREGİNE SAĞLIK
KUTLARIM YÜREK SESİNİ

Ağladım... Ne denir başka... Çooookk güzeldi çokk....

ÖZLEDİM

Ben çocuk olmaktan vazgeçtim, sizden sonra
Her sofraya oturduğumda bana baktı, insanlar
Siz gelince aklıma düğümlendi,bir şey kursağımda
İşte öyle bir zamanda, yanımda istedim,neredeler

Herkes, evladını okula getirirken, ben yalnızdım
Ne bir gelenim oldu törenime, ne soran biri
Sorumluluktu adı, bendeki sevgisizliğin
Ve ölürcesine, yalnızlık

Piknik yapan insanları sevemedim,gördükçe
Evladının elinden tutan annelere, baktım uzaktan
Birde evladıyla futbol oynayan, babalar
Ama itiraf ya, hepsini kıskandım

Bir gün size gelmiştim ya, şikayete
O gün, sizi görmeye sebep aramıştım
Gitmek istemedim, okulun aile yemeğine
Alıştım galiba, her şeye

Hiç bisiklete binmedim, sizden sonra
İçmedim bir daha, şekerli çayı
Ve ben her gece, yastığıma yattığımda
Uykuya, anne baba diyerek daldım


Güzel bir anlatımdı şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

ÖZLEDİM

Ben çocuk olmaktan vazgeçtim, sizden sonra
Her sofraya oturduğumda bana baktı, insanlar
Siz gelince aklıma düğümlendi,bir şey kursağımda
İşte öyle bir zamanda, yanımda istedim,neredeler

Herkes, evladını okula getirirken, ben yalnızdım
Ne bir gelenim oldu törenime, ne soran biri
Sorumluluktu adı, bendeki sevgisizliğin
Ve ölürcesine, yalnızlık

Piknik yapan insanları sevemedim,gördükçe
Evladının elinden tutan annelere, baktım uzaktan
Birde evladıyla futbol oynayan, babalar
Ama itiraf ya, hepsini kıskandım

Bir gün size gelmiştim ya, şikayete
O gün, sizi görmeye sebep aramıştım
Gitmek istemedim, okulun aile yemeğine
Alıştım galiba, her şeye

Hiç bisiklete binmedim, sizden sonra
İçmedim bir daha, şekerli çayı
Ve ben her gece, yastığıma yattığımda
Uykuya, anne baba diyerek daldım
____________________________Bu nasıl bir dünya bu nasıl bir hayat ben evlatlarım için yanarken ben onlar için bu dünyada nefes almaya çalışırken onlar uzaklarda kaldı ve baya dır göremiyorum içerim yanıyor siz dede tam tersi sizi yüreğimin derinliğinden anlıyorum umarım o aile sıcaklığına ana baba sıcaklığına bende evlat sıcaklığına tez bir vakitte kavuşuruz :((( saygılarımla...