görmeliydin,
düşünmeliydin:
düşmeliydim baharın peşine,
nerede gelincikler ben orada olmalıydım...
narin ve sessizce...
kimse beni senden ayırmamalıydı.
ayırınca oracıkta solmalıydım...
ölmeliydim oracıkta.

ve esmeliydim bir deli poyraz gibi,
bütün çiçeklerin boynunu bükerek.
ama susmalıydım günün sıcak saatlerinde.
saçlarını narince dağıtarak.

hacı leyleklerle konuşmalıydım minarelerde.
ona seni anlatmalıydım bütün varımla.
eriyen bir kar tanesi olmalıydım yüreğinde,
ve karışıp nehirlere sana koşmalıydım...
kuzu olmalıydım bazense oğlak...
melemeliydim tüm varlığımla seni görmek için...



bazense yarım ömürlük kelebek,
koşmalıydım o çiçekten o çiçeğe.
anlatmalıydım fani olduğumu,
öleceğimi bir daha sevemeyeceğimi anlatmalıydım.
yüksek sesle sadece sana anlatmalıydım.
bağıra bağıra susmalıydım...



çır cır böceğinden sazı almalıydım,
ben çalmalıydım bütün yaz...
sana olan sevdamı söyleseydim.
benzeri olmayan nağmelerle...
karınca olup sana erzak taşısaydım.
hani diyorum kanatlı karıncalardan da olup,
gerdanına konsaydım...
-usulca


ateş böceği olsaydım yanıp yanıp sönen,
sadece sana yansaydım.
senin için harcasaydım tüm enerjimi.
uğur böceği olsaydım parmak uçlarında kanatlanıp
yüreğinin sevdasına konan...
ve oradan hiç uçmasaydım.


sarı sarı mor mor üzüm olsaydım.
yeseydin beni yıkamadan...
yağmurdan kaçtığın ağaç olsaydım.
korusaydım seni.
şimşek bana çaksaydı,
gök bana gürleseydi,
ben ıslansaydım bütün varlığımla...
seni korumak için.


şiirde gizlenirmiş gerçeğin özü
ama ben yaptım, ettim, yaşadım,
dal gibi eğilirdim ulaşamadığın meyvelere...
bir isteseydin beni...
ama istemedin ki.