29
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
3818
Okunma

//İnsafı ve merhameti olmayanların,seslenişleri ve gözyaşları gerçek değildir//
Gönlümün pınarında öfkem kaynıyor
-Volkan misâli-
Bu akşam
Ege kıyılarına son bir yolculuk
Dönüş bileti olmayan sana
Hasret gidiyorum gece gözlüm
Kapı önünde ters dönmüş teknem
Uzun zamandır denize çıkmadı yol almadı enginlerde
Küskün bakıyor gözlerime
İskele alabanda diyorum usulca
Dudak kıvrımlarımda gizlediğim kırık busemi konduruyorum
Adımı yazdığın
Deli sevgimle diye imzaladığın yere
-Son bir dokunuş-
Mor salkımlı begonvilli
Düş bahçemiz karşılıyor
Gülümsüyor evimiz
Nasıl güzel kokuyor
- Aşkla ektiğimiz çiçeklerimiz-
Kırıldığımda kaçıp saklandığım
Yüreğimin gizli adresi
Melissa yasemin kokulu
Asma çardaklı gönül evim
-Sığınağımdayım-
Çiçekli minik perdelerim gülümsüyor ellerime
Dokunuyorum yaşanmışlıklarımıza
Ay düşüyor gecemin karanlığına
Yüreğim üşüyor
Eşyalar ve ev bıraktığımız gibi
’Deniz’ yazdığın semaverde
Çay demliyorum iki kişilik
Dolduruyorum ince belli bardağına
Sevdiğin gibi dumanı üstünde
Az demli karanfil kokulu
Bir tutam sevgi bırakıyorum
-Dudak payın-
Sakız ağaçlarımızın serinliğinde
Yudum yudum içiyorum sensizliği
Gece ne kadar sessiz ve derin
Kalbimin karanlıkta kalan sol yanı
Isıtamayan kış güneşimdin
Değişmeyi düşünmedin
-Sen her zaman haklıydın-
Deniz gözlerime hüzün bıraktın
Dargınımsın yâr
Sevdakârım değilsin
’Şerefine’ diye kadeh kaldırıp
İçebilirsin yalnızlığını
El/veda
Yaşanmamışlığım
DENİZ_DERYA35
5.0
100% (35)