Hayat neyin koşusu
….

Yol kenarında iki büklüm oturmuş açlık
Düşünüyor
Ekranlarda sıloganik bir tartışma
Lokum bizim baklava bizim şiş kebap bizim
İyi de kardeşim şu açlıktan ölenler kimin
…

Ekmek kimin…
Hadeee ordan!
…

Parası neden üç beş çapulcunun uçkurunda o zaman
Aslanın midesine nasıl inecek şimdi garipler
Umutları yamalı sokağın sahipleri
Tiksinerek baktığın yüzlerine
Nasıl takınsınlar tokluğun maskelerini
Dünya olanca ihtişamıyla sana gerek
Ne kadarda gereksiz duruyor şu fakirler

Onlarda koşsun deme göbeğini okşayarak
Aç karına nasıl koşsun çoğunluğun küçük lokmaları
Hem bir lokmada yutulmuş emekleri
Ekmek arası hayat olmuşlar sofranızda
Mutlu dünyanın hüznü olmuş nevaleleri

Kaç hayat daha çıkar artığınızdan
Kimbilir karıştırsalar çöplükleri
Ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler
Seni gidi fıransızın kokana prensesi
Büyük balık küçük balığı yutarmış
İyi de kardeşim sen insansın insan…
Bu gidişin sonu kıyamet ayan beyan

Oh…sen boş ver salla ordan burdan
Lokumda senin
Baklava da senin
Şiş kebapta senin
Oh…kıvır dostum çal çırp ordan burdan
Tüm vahşetiyle dünya senin
…

yol kenarında iki büklüm oturmuş açlık
evdeki çocuklarını düşünüyor...ekmeksiz