Gece surlarını örsün sipersiz siyahlarıma
Sol yanım baykuş tüneği kuş yuvası uykusuz
Çeperi akıntılı gözlerim ırmak donluğundaki kirpiğimde
Piç kalmış gecenin kundaksız çoçuğu uyanır içimde



Ve sen daha demin idam sehbalarım olursun düşüncelerimin
Sallanır perdelerim sensizliğe inat gecelere isyanda
Martı malasında çığlık dolusu çamurla koysun taşları yosunlu
Maviliği kalsın denizden geriye bana tek renklerindeki sen gibi



Gözlerim kesilirken ufuk çizginde sınırsız
Kör paslı bir bıçak olur ağzım dudaklarımda yapışık
Ruh rıhtımsız bilinmeyen bir limanda ıssız
Oy havar kör pencerem tutuksuz yargım idam sehbalarım
Görüş günüm şiirim bana açı soğan getir türkülerim



Parmaklık kalırken kirpiklerim
Şişlendi gözlerim fişli anılarında
Leylak moru gül kurusu düşlerin düşerken üzerime
Faili mechul maktülü belirsiz sokakaklarındaydım ben
Nedendir bilmem ama
Her gece bastığın yerde ölür kalır adımlarım




Sonbahar sen kış benken gözlerimdeki karda
Yaprak dökümü kış sarkığı şarkılar büyüdü
İkimizden habersiz ruhlara ulak
Ve ben seni en güzel şiirleri okurken döküldüm
Yaprak gibi ayrılık gibi öylesine
Savrulurken kuruyan yanlarımla son kez sen dedim gizlice...